2000

2003

Openingsstunt

Tijdens de eerste dag schoot De Wesp - weeral - de hoofdvogel af met
een spectaculaire en in het oog springende Openingsstunt. Gevolg: jaloezie alom en een nooit geziene opkomst van razend enthousiaste commilito's in spé die onmiddellijk begrepen dat De Wesp 'the place to be' is! Een bloedhete dag, dolle ambiance, rijkelijk vloeiend bier en ... 100 kg friet. De foto's spreken dan ook boekdelen.

Wesp-Revue in première

Op donderdag 5 oktober 2003 ging de Wesp-Revue, in première.
Het werd zoals voorspelt: De topper van het academiejaar 2003-2004 en een kaskraker van formaat.
We hadden het u en onszelve beloofd ... GODS's WILLY zou origineler, komischer, boeiender, spectaculairder worden. M.a.w. de Wesprevue 2003-2004 zou met souplesse het amateuristisch geklungel van de voorgaande paar jaren overvleugelen. De uitbundige toejuichingen, de lach-salvo's, de enthousiaste commentaren en de staande ovatie achteraf hebben datgene bevestigd wat de Wespers bevroedden.
Er bleef geen stoel onbezet in de parochiezaal aan de Elzestraat. Zij die er waren hadden groot gelijk en hebben meer dan waar voor hun geld gehad. Zij die de WespRevue 2003-04 hebben gemist, hebben wreed ongelijk gehad en mogen zichzelf de kop inslaan. Nu ja... Toen het doek viel over GOD's WILLY was het verdicht eenstemmig : onwerkelijk geestig, hilarisch, bangelijk goed, subliem, ne klapper van formaat, haast onmogelijk te evenaren, laat staan te overtreffen, waren enkele van de meest gehoorde commentaren.
Na weken van hard labeur, stress, hectische toestanden, gefoeter, gediscuteerd, paniek, junkfood en friet, slapeloze nachten en uiteindelijk nog eens 3 dagen van haast ononderbroken repeteren, bracht De Wesp een schitterend spektakel, een Revue waar alleen de Wespers toe in staat zijn.
De feiten:

Door een serieus geval van  idiotitis' in en rond Mechelen dreigt een grote calamiteit. Een catastrofe van de hoogste graad is onafwendbaar. Een Goddelijke noodplan is dan ook dwingend, zeker wanneer de Oppergod constateert dat de toestand in Sint-Katelijne-Waver van kwaad naar erger gaat en er volledig uit de hand dreigt te lopen. In een ultieme poging om het tij te keren zet Hij dan maar baby-Willy op de wereld, de kleine Grote Redder in Nood. Willy's opdracht is tweeledig : een Hoger Instituut uit de grond stampen Èn het IQ in Katelijne opkrikken. En zo geschiedt ... of toch niet ... Van kruiperige baby, over stuntelige peuter groeit klein Willyke op tot een rebelse tiener. Maar godzijdank krijgen noch schoolplicht, noch legerdienst hem klein. Geholpen door een aantal vakidioten    alias professoren    slaagt de Willy er uiteindelijk in om het H.I.D.N op te richten, m.a.w. Hogeschool De Nayer voor Wetenschap en Kunst is een feit. Nu kan hij zich kwijten aan het tweede deel van zijn Goddelijke missie : de bende debielen in en om Sint-Katelijne-Waver wijsheid en kennis bijbrengen. Jammer maar helaas loopt hierbij ÈÈn en ander compleet in het honderd. Een totale afgang dreigt ... Slaagt de Oppergod er nog in om  zijn' idioot van een Willy op het rechte pad te zetten? Vanzelfsprekend dat op het eind alles in orde kwam.

Na menig schietgebedje en een inleidende speech van ere-praeses Dirk Vanhecke, ging de WespRevue die in minder dan een maand werd geschreven, uitgewerkt en ingestudeerd van start. Drie uur lang zou GOD'S WILLY het zeer dankbare publiek vermaken.
GOD'S WILLY was dan ook in één woord grandioos. Het scenario, de regie, het decor, de rekwisieten, de kostuums, de licht- en geluidseffecten, de special effects, de gezongen intermezzo's ... maakten er een groots spektakel van. Voor het aanwezige publiek werd het een avond genieten in de superlatief. Van begin tot einde was de Revue doorspekt met inside-De Nayer-jokes en knotsgekke toestanden. Directeur Willy Asselman en alle geviseerde profs werden zodanig goed getypeerd dat de zaal om de haverklap dubbel plooide en/of dat er een spontaan applaus losbarstte. Weergaloos was het duet van Robin van Acker & Maarten Van Peer en onovertroffen de "New York, New York"-versie van diezelfde Maarten. Schitterend waren de typetjes die Kristof, Joern, Sam, Filip, Jelle, Pieter, Tom, Bart, Damiën, Stef, Bram en Daf neerpootten. De hardwerkende Chinezen Tom en Sam zorgden voor de nodige decorwissels. Gewoon kostelijk was de vertolking van Kurt Scheers, een  soepel' natuurtalent die de beste komediant de baard kan afdoen. Een primeur in de geschiedenis van de Revue gold de ontvangst en het appetijtelijke buffet met champagne dat de VIP's kregen aangeboden. Een schot in de roos ... dat zondermeer navolging zal krijgen. Naarmate GODS's WILLY vorderde werd het handengeklap alsmaar luider en donderden de lachsalvo's door de zaal. De staande ovatie op 't eind bewees maar al te goed dat Wespers zichzelf (weeral) hebben overtroffen.
In 2008 is het opnieuw aan De Wesp. Het publiek kan alleen maar hopen dat vele acteurs en verantwoordelijken van GODS's WILLY opnieuw meedoen, op of achter de schermen, maakt niet uit. Als ze er maar bij zijn. Wedden dat De Wespers er dan andermaal zullen in slagen om een kaskraker van formaat te brengen!
Een welgemeende dank u wel is aan de orde. Dat aan alle sponsors en uiteraard ook aan alle (oud-) Wespers en sympathisanten voor hun inzet, hun enthousiasme en/of hun komst. Merci aan Pieter Thijs, Sven Liers, Henrik Collin en ere-praeses Dirk Vanhecke voor de regie, het script en voor het in goede banen leiden van de volledige Revue. Bedankt Mr. Asselman en co voor het ter beschikking stellen van repetitieruimte, bedankt Bellens en Wiske voor jullie lijdzaamheid

2004

Fietsen op rollen

Aangezien deelnemen belangrijker is dan winnen en sportminded als we zijn, was de Wesp steeds présent op het Fietsen-op-Rollen-evenement van Café De Club te Katelijne, dat dit jaar voor de 25ste - en helaas laatste - keer werd georganiseerd. De legendarische Wespers versus semiprofs ... Daar kwam als naar gewoonte veel volk naar kijken. Een ganse zaal vol, drie dagen lang. Het kwam er dus op aan om te presteren, zowel óp als naast het podium, t.t.z. de benen vanonder 't lijf fietsen en het vochtgehalte nauwgezet op peil te houden ... Iets waar De Wesp moeiteloos in slaagde, al was het maar omdat de Spillie vrijdag trakteerde op een gratis streepkesvat als bewijs van zijn nog springlevendheid. Even probleemloos slaagden de Wespers er in om 's zaterdags de hoogste score op het scorebord te krijgen. Of werd er gesjoemeld? En zo ja, door wie? De foto's spreken voor zich, ook nu weer was de driedaagse super en megamachtig amusant, maar tot ieders grote spijt is het doek nu definitief gevallen over Fietsen-op-Rollen !

Op 11 maart 2005 werd DE WESP een respectabele 75 en dat zou duchtig worden gevierd.

Een weerzien met de mannen en makkers van vroeger, een misviering en een Galabal voorafgegaan door een diner met receptie stonden die dag op het menu. De voorbereidingen kostten heel wat zweet, lesuren, vingernagels en nog meer chronisch slaapgebrek maar wee wie er aan twijfelde ... Voor de zoveelste keer op rij heeft De Wesp zich (nog maar eens) overtroffen en gaven de Wespers d'er een goei lap op, een lap zoals alleen Wespers die kunnen geven !!

Ons ALBASTEN JUBILEUM werd een bom, een topper van formaat, een spetterend feest met alles d' erop en d' eraan en ... met onverhoopt veel volk, héél veel volk. Het was 'De Wesp op z'n best', magnifiek en warmhartelijk in de superlatief. Met zo'n 250 gasten, waaronder een pak OudWespers en aanhang, barste het HOF VAN WAYENBORCH te HOVE haast uit zijn voegen. Na het welkom, het aperitief en de obligate speechkes van praeses Robin Van Acker en ere-praeses Dirk Vanhecke schoven alle (oud-)Wespers-invités de voeten onder de feestdis om rijkelijk te tafelen en te genieten van een gastronomisch diner. Het eten was zalig lekker, de wijn smaakte overheerlijk en de leeftijden schommelden tussen de 18 en de 75 wat maakte dat jong en oud spontaan verbroederde. Intussen werden herinneringen en straffe stoten aan de lopende band opgerakeld en werd het omvangrijk en indrukwekkend Wesparchief ingekeken en vervolgens uitgeplozen. Eerst verwonderd belangstellend, nadien minutieus-speurend. De complimenten, de stoef en spontane uitlatingen zoals sjiek-sjiek-sjiek, zeet hé na is potverdikke, da wist ekik nemie, miljaar bestoat dat nog, godverdomme wettet nog, en da zen ekik nog begot, ... waren niet te tellen. En dat was goed om horen!

Iets na halfelf en één verdieping hoger ging het XV-de WespLustrumGalabal van start. De muziek was beestig goed, de sfeer zat er dik in en den drank vloeide à volonté. Niet verwonderlijk ... 't Was dus vast wel de fout van net die ene pint teveel, die maakte dat sommi-gen de grootste moeite hadden om 't één lief van 't ander te onderscheiden. Anderen kwamen pas 's anderendaags weer bij bewustzijn met nen albasten kop en dito kater die kon tellen.
Eén ding staat vast. Na zoveel jaren dragen veel van onze (oud-)commilitonis de good-old-Wespfeeling en de leuze 'Eens Wesper, altijd Wesper' nog onmiskenbaar mee in hun hart. Tom Vergauwen, de klein-zoon van onze stichter Lode, kwam langs voor een eerste kennismaking en was danig onder de indruk van zoveel Wespvolk en evenveel vriend-schappen. Een welgemeend dank u wel is dan ook aan de orde voor elkeen die is afgekomen en/of zich op één of andere manier, voor of achter de (digitale) schermen, heeft ingezet.

Openingsstunt: DE NAYER UNDER FIRE

Het was uitkijken naar de eerste dag van het nieuwe academiejaar want na maanden van heimelijk plannen, vergaderen, scenario's schrijven en zweten en zwoegen op 't scherpst van de snee, pakte Hoogstudentengilde DE WESP voor de verandering uit met een nooit geziene en waanzinnig onderhoudende Openingsstunt. Eentje waarvoor alle Wespregisters waren opengetrokken en die (letterlijk) als een bom uit de lucht kwam vallen.

Een fundamentalistische organisatie, een vliegtuigkaping, kidnapping en moord, parachutisten, explosieven plus een promofilm met Hollywoodallures ... Niks was ons teveel om de nieuwbakken studenten terstond duidelijk te maken waar De Wesp voor staat en wat het betekent om lid te zijn van de meest populaire studentenclub op De Nayer !!!
Het denkbare gebeurde ... Verbijstering alom in K-blok toen daar, tijdens den openingsspeech, gemaskerde en tot op de tanden gewapende terroristen binnenstormden en voor de ogen van Jan en alleman onze ere-praeses Dirk Vanhecke ontvoerden. Vraag is wie en waar de gijzelnemers zijn, waar Dirk is en wie van onze recruten-slash-geheim agenten d'er in slaagt om — aan de hand van tips en/of het oplossen van raadsels — Dirk levend en wel terug te vinden, de terroristen uit te schakelen en last but not least, de bom onschadelijk te maken nog voor De Nayer de lucht in vliegt.

DE NAYER UNDER FIRE, was een gigantisch succes, een aanstekelijk schot in de roos die De Wesp (nog maar eens) in volle schijnwerpers zette en die in de nasleep heeft gezorgd voor danig wat afgunst, commotie en "James Bond" toestanden op en om de campus. En jawel ... zoals verwacht ook voor nen hoop dorstig volk aan onze mega infostand en maar liefst 23 enthousiaste bieten !!!
Winnaar werd Jelle Van Regenmortel die voor zijn fantastische prestatie een Ipod in de wacht sleepte 

Filmpjes